پیکرهٔ اصلی نامیرا، جریان پیوستن مردی از قبیلهٔ بنی کلب به نام عبدالله بن عمیر به سپاه حسین بن علی است. این کتاب روایت ساده‌ای است که از اوضاع کوفه شروع شده و به واقعهٔ کربلا می‌رسد.

بیان نامیرا روان و به زبان امروزی است به طوری که صمیمیتی را ایجاد کرده که مخاطب را به خود جذب می‌کند. نویسنده برای روایت داستان، از سوم شخص مفرد یا همان دانای کل استفاده کرده است.

در سرتاسر داستان خود را در جایگاه انتخاب می‏بینید. تماماً این سوال در ذهن شما وجود دارد که اگر شما در این موقعیت بودید چه می‏کردید؟ نقش خواص در به وجود آمدن واقعه کربلا در این کتاب به خوبی مشهود است؛ و در پایان داستان، شما به جایی می‏رسید که هرگز تصور آن را نمی‏کردید.